منظور از ریسک اعتباری در سواپ چیست؟


سوآپ چیست

شهردار: ۶ تفاهم‌نامه سرمایه‌گذاری در مراغه امضا شد

«محمد مقتومی» روز شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا افزود: ارزش ریالی این تعداد از بسته‌های سرمایه‌گذاری که به مرحله عقد تفاهم‌نامه رسیده، بدون احتساب ارزش زمین بیش از ۹۵۰ میلیارد ریال است.

به گفته وی این طرح‌های سرمایه گذاری شامل «احداث تالار پذیرایی کودک»، «بهسازی حمام تاریخی خواجه‌نصیر»، «احداث کافی‌شاپ بوستان یادگاران»، «احداث باغ گلها» و ۲ مجتمع تجاری و خدماتی است.

بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان

طراحی و احداث تالار پذیرایی کودک

شهردار مراغه به عقد تفاهم‌نامه مشارکت با شهرداری در طراحی و احداث تالار پذیرایی پارک بانوان این شهر اشاره و بیان کرد: آورده شهرداری در این طرح که به صورت B.O.T اجرا خواهد شد، ۳۸۵ مترمربع زمین و صدور مجوزهای احداث است و سرمایه‌گذار بخش خصوصی نیز ۲۶ میلیارد و ۹۵۰ میلیون ریال در این زمینه سرمایه‌گذاری خواهد کرد.

«مقتومی» اضافه کرد: حدود ۲۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون ریال از آورده سرمایه‌گذار برای احداث ۳۸۵ مترمربع عرصه صرف می‌شود و سه میلیارد و ۱۵۰ میلیون ریال نیز برای تجهیز آن هزینه خواهد شد.

مرمت، بهسازی و بهره‌برداری از حمام تاریخی خواجه‌نصیر

شهردار مراغه گفت: آماده‌سازی بسته سرمایه‌گذاری برای حمام خواجه‌نصیر مراغه نیز به عقد تفاهم‌نامه مرمت، بهسازی و بهره‌برداری از این اثر تاریخی منجر شد که بر اساس آن آورده شهرداری زمین و صدور مجوزهای احداث بوده و آورده سرمایه‌گذار نیز ۷۳ میلیارد ریال است که ۶۳ میلیارد ریال آن در حوزه مرمت صرف می‌شود.

«مقتومی» با اشاره به اینکه مرمت و بهسازی این بنا جزو مطالبه‌های به حق مردم این شهرستان محسوب می‌شود، اظهار داشت: مساحت عرصه این بنای مربوط به دوره صفویه و قاجاریه هزار مترمربع و مساحت اعیان آن حدود ۹۰۰ مترمربع است.

مشارکت در احداث کافی‌شاپ بوستان یادگاران

شهردار مراغه بیان کرد: طراحی و احداث کافی‌شاپ بوستان یادگاران از جمله این بسته‌های سرمایه‌گذاری به شمار می‌رود که ارزش آن بدون احتساب زمین ۲۰ میلیارد ریال است.

وی با بیان اینکه آورده شهرداری در این طرح مشارکتی ۲۹۸ مترمربع زمین و صدور مجوزهای احداث است، اضافه کرد: سرمایه‌گذار این طرح باید حدود ۱۸ میلیارد ریال برای احداث و ۲ میلیارد ریال برای تجهیز هزینه کند.

طراحی و احداث باغ گلها در بوستان یادگاران

شهردار مراغه بیان کرد: طراحی و احداث مجموعه باغ گلها در بوستان یادگاران این شهر نیز جزو طرح‌های مشارکتی شهرداری مراغه است که مرحله عقد تفاهم‌نامه را طی کرده و ارزش آن ۲۱۰ میلیارد ریال است.

مقتومی ادامه داد: آورده شهرداری در این طرح، زمین و مجوزهای احداث به ارزش ۱۵۰ میلیارد ریال است و سرمایه‌گذار بخش خصوصی نیز ۶۰ میلیارد ریال در این طرح سرمایه‌گذاری می‌کند.

احداث مجتمع تجاری، خدماتی و فرهنگی جام‌جم

شهردار مراغه گفت: مجتمع تجاری، خدماتی و فرهنگی جام‌جم با ۸۵۸ مترمربع مساحت زمین و ۳۰۰ درصد تراکم شامل زیرزمین، همکف و طبقات اول و دوم خواهد بود و مساحت کل زیربنا سه‌هزار و ۴۳۲ مترمربع پیش‌بینی شده است.

«مقتومی» با بیان اینکه این طرح در خیابان جام‌جم و جنب بازارچه سنتی یک احداث خواهد شد، بیان کرد: ارزش کلی این طرح سرمایه‌گذاری ۴۲۲ میلیارد و ۱۳۶ میلیون ریال است که ۲۰۵ میلیارد و ۹۲۰ میلیون ریال از این مبلغ آورده سرمایه‌گذار و مابقی آورده شهرداری است.

احداث مجتمع تجاری و خدماتی در مجاورت مسجد سفید

شهردار مراغه بیان کرد: یکی دیگر از طرح‌های منجر به عقد تفاهم‌نامه نیز مجتمع تجاری و خماتی در مجاورت مسجد سفید است که در زمینی به مساحت ۷۲۵ مترمربع اجرا خواهد شد.

«مقتومی» با بیان اینکه این طرح دارای ۷۲۵ مترمربع پارکینگ بوده و علاوه بر زیرمین و همکف در دو طبقه احداث خواهد شد، اضافه کرد: ارزش کلی این طرح ۴۱۴ میلیارد و ۷۰۰ میلیون ریال است که آورده سرمایه‌گذار با هزینه احداث مجتمع برای هر مترمربع ۸۰ میلیون ریال برآورده شده و حدود ۲۲ میلیارد ریال است.

به گفته وی اکنون سرمایه‌گذاران دیگری هم برای مشارکت با شهرداری مراغه در اجرای طرح‌های مختلف در زمینه‌های خودرو و حمل و نقل، کشاورزی و مبلمان شهری و صادرات متقاضی هستند.

بسته‌های سرمایه‌گذاری شهرداری مراغه به معرفی نیاز دارد

شهردار مراغه معرفی بسته‌های سرمایه‌گذاری شهرداری مراغه را مورد تاکید قرار داد و اظهار داشت: این بسته‌ها اخیرا در همایش و نمایشگاه ملی فرصت‌های سرمایه‌گذاری در شهرهای آذربایجان‌شرقی نیز معرفی شد اما در صورتی که از سایر ظرفیت‌های از جمله رسانه نیز برای معرفی آنها استفاده شود، زمینه برای تکمیل فرآیند اطلاع‌رسانی و جذب منظور از ریسک اعتباری در سواپ چیست؟ سرمایه‌گذاران فراهم خواهد شد.

«مقتومی» سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف شهری و مشارکت بخش خصوصی با شهرداری را برای هر دو طرف سودآور خواند و افزود: از سرمایه‌گذاران استان و کشور دعوت می‌شود تا فرصت‌های سرمایه‌گذاری در این کهن‌شهر را مورد بررسی قرار دهند.

به گزارش ایرنا بسته‌های سرمایه‌گذاری شهرداری مراغه در زمینه‌های تجاری و خدماتی، درمانی، کشاورزی، گردشگری، مسکونی، مسیرگشایی، ورزشی، حمل و نقل و ترافیک، تبلیغات محیطی و فرهنگی و اجتماعی طراحی شده است.

برچسب‌ها گردشگری شهرداری مراغه مراغه سرمایه گذاری مشارکت های مردمی سرمایه گذاری

اخبار استان آذربایجان شرقی

اخبار مراغه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۴۰۱۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

روسیه ۴۰ میلیارد دلار در صنعت نفت ایران سرمایه‌گذاری می‌کند

با توجه به گسترش دیپلماسی انرژی ایران در منطقه و کشور‌های همسایه، تا کنون ۶.۵ میلیارد دلار از تفاهم نامه بین ایران و گازپروم روسیه تبدیل به قرارداد شده و این در شرایطی است که در دولت گذشته، قرارداد ۴.۵ میلیارد دلاری ایران با توتال با وجود چند سال معطل ماندن، به نتیجه نرسید و اجرایی نشد.

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، دولت سیزدهم توسعه همکاری‌ها با کشور‌های منطقه و همچنین همسایگان را در دستور کار خود دارد. از همین رو گسترش همکاری‌ها در زمینه‌های مختلف از جمله انرژی مورد توجه بوده و در این مسیر، در ماه‌های گذشته شرکت ملی نفت ایران تفاهم نامه‌ای ۴۰ میلیارد دلاری با گازپروم را به امضا رساند. این، بزرگترین سرمایه گذاری خارجی در صنعت نفت ایران و حتی در تاریخ اقتصاد ایران محسوب می‌شود.

با امضای این تفاهم نامه صدای انتقاد افرادی بلند شد که خودشان توسعه میادین مشترک را در دولت گذشته معطل قراردادی ۴.۵ میلیارد دلاری با توتال کردند. قراردادی که با اولین تحرکات آمریکا و خروج از برجام بی نتیجه ماند و فرصت ایران برای برداشت و فشارافزایی از میدان مشترک پارس جنوبی را از بین برد.

این منتقدان، دولت را متهم به امضای تفاهم نامه‌هایی تنها بر روی کاغذ می‌کردند و با صدای بلند در فضای مجازی از بی نتیجه بودن آن‌ها شکایت داشتند.

با این حال وزیر نفت ایران به عنوان رئیس ایرانی کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و روسیه در این مدت جلسات متعددی با طرف روس برگزار کرد و تا کنون نیز ۶.۵ میلیارد دلار قرارداد نفتی بین ایران روسیه امضا شده و کار نیز آغاز شده است.

این در شرایطی است که بیژن زنگنه در دولت قبل با تحرکات رسانه‌ای زیاد در خصوص قرارداد با توتال، باعث شد تا قطر که تا آن زمان برنامه‌ای برای افزایش تولید از میدان مشترک پارس جنوبی نداشت، برنامه افزایش تولید را روی میز بگذارد و حالا نیز با ۴ شرکت بزرگ بین المللی قرارداد توسعه‌ای امضا کرده است تا ایران که با توسعه فاز‌های پارس جنوبی توانسته بود از قطر در تولید گاز پیشی بگیرد دوباره نگران عقب ماندن از این همسایه جنوبی در برداشت از بزرگترین میدان گازی جهان باشد.

با این حال وزارت نفت در دولت سیزدهم در هیچ کدام از برنامه‌های خود معطل برجام نمانده و در افزایش تولید از پارس جنوبی نیز با اعتماد به پیمانکاران ایرانی، به دنبال آغاز تولید از فاز ۱۱ پارس جنوبی تا پایان سال است.

علاوه بر پارس جنوبی، سایر میادین مشترک نیز در اولویت وزارت نفت در دولت سیزدهم قرار دارد. تا آنجا که بخش بزرگی از تفاهم نامه ۴۰ میلیارد دلاری با گازپروم که حالا به تدریج در حال تبدیل شدن به قرارداد است، مربوط به توسعه میادین مشترک است. همچنین توسعه میادین مستقل نیز در این قرارداد گنجانده شده است تا توان ایران در رایزنی‌های بین المللی با تکیه بر ظرفیت تولید نفت و گاز را افزایش دهد.

طرف روس در حال تدوین طرح جامع توسعه برای ۶ میدان نفتی و دو میدان بزرگ گازی کشور است.

وزیر نفت با اشاره به اینکه ایران هم‌اکنون چند قرارداد با شرکت‌های بزرگ روسی برای توسعه میدان‌های نفت و گاز دارد، افزود: هم‌زمان با این قرارداد‌ها بیش از ۴۰ میلیارد دلار تفاهم‌نامه با شرکت‌های بزرگ توانمند روسیه در در بخش‌های گوناگون همچون احداث خط لوله صادرات گاز بسته شده است.

در این خصوص معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه اعلام کرده بود که حدود ۶.۵ میلیارد دلار از تفاهم‌نامه با شرکت گازپروم روسیه تبدیل به قرارداد شده، که مابقی تفاهم‌نامه‌ها به ارزش ۴۰ میلیارد دلار در یک ماه آینده به قرارداد تبدیل می‌شود.

مهدی صفری با اشاره به فرصت تبدیل ایران به هاب گازی منطقه گفت که سناریوی ایران برای تجارت گاز با روسیه، خرید گاز از این کشور و سپس صادرات گاز خودمان به کشور‌های همسایه است.

وی تاکید کرده بود که در سفر قبلی وزیر نفت به روسیه در کمیسیون مشترک درباره سوآپ نفت و فرآورده نفتی روسیه بحث شد و طی چند روز آینده درباره اعداد و ارقام آن توافق می‌شود. قرارداد سوآپ گاز روسیه هم در حال نهایی شدن است و تنها مشکل تعویق این قرارداد کشور واسطی بود که قرار بود گاز روسیه از آنجا به ایران سوآپ شود.

سوآپ نفت و فرآورده‌های نفتی و در ادامه سوآپ گاز یکی از بهترین مسیر‌ها برای تبدیل شدن ایران به هاب انرژی منطقه است. موضوعی که در دولت قبل کاملا به فراموشی سپرده شده بود و ایران با وجود دارا بودن ظرفیت‌های فراوان و تجهیزات مورد نیاز در شمال و جنوب کشور، اما اقدامی در این خصوص انجام نداد.

دولت روحانی در واقع به جای آنکه نگاه منطقه برای حل مشکلات در بخش‌های مختلف و به ویژه انرژی داشته باشند همواره نگاه خود را به غرب دوخته و همه ارکان معیشتی مردم و کشور را به برجام گره زده بود.

در حالی که توسعه سوآپ در دولت سیزدهم از مهمترین اولویت‌ها بوده تا آنجا که زمستان گذشته سوآپ گاز ترکمنستان به جمهوری آذربایجان اجرایی شد.

همچنین جواد اوجی، وزیر نفت گفته که بحث سواپ فراورده‌های نفتی را شروع کردیم و در حوزه سواپ گازی هم کار‌های خوبی انجام شد و کریدور رشت- آستارا و اینچه برون توافقات خوبی انجام شد. ایران و روسیه دو کشور بزرگ هستند که باید از این ظرفیت‌ها استفاده کرد.

وی با اشاره به اینکه ایران هم‌اکنون چند میلیارد دلار قرارداد با شرکت‌های بزرگ روسی برای توسعه میدان‌های نفت و گاز دارد، افزود: هم‌زمان با این قرارداد‌ها بیش از ۴۰ میلیارد دلار تفاهم‌نامه با شرکت‌های بزرگ توانمند روسیه در در بخش‌های گوناگون همچون احداث خط لوله صادرات گاز به کشور‌های همسایه، داد و ستد پایاپای نفت، گاز، فرآورده‌های نفتی و صادرات منظور از ریسک اعتباری در سواپ چیست؟ محصولات پتروشیمی بسته شده است. در این زمینه ماه گذشته صادرات فرآورده‌ها و سازمان دهنده پتروشیمی به روسیه انجام شده است.

گفتنی است بازار نفت در چند سال گذشته صحنه تنش‌های سیاسی کشور‌های مختلف بوده است. در راس آن‌ها البته تحریم‌های یک جانبه آمریکا علیه صنعت نفت ایران قرار دارد که با هدف توقف کامل صادرات نفت ایران انجام شد، اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم نه‌تن‌ها این تحریم‌ها بی‌اثر شد بلکه صادرات نفت ایران و ظرفیت تولید نیز افزایش پیدا کرد.

آمریکا به بهانه تنش نظامی بین اوکراین و روسیه، تحریم صنایع نفت و گاز روسیه را اعلام کرد. به دنبال آن، اتحادیه اروپا نیز از تحریم نفت روسیه و کاهش ۹۰ درصدی واردات نفت از روسیه تا پایان سال جاری میلادی خبر داده است.

نکته مهم در این میان آن است که ایران، روسیه درمجموع حدود ۲۴ درصد از منابع نفتی جهان و ۳۶ درصد از منابع گازی جهان را در اختیار دارند. به این معنا که بخش بزرگی از ذخایر نفت و گاز دنیا در اختیار این ۲ کشور است و اتحاد ایران و روسیه در منظور از ریسک اعتباری در سواپ چیست؟ بازار انرژی می‌تواند علاوه بر خنثی کردن تحریم‌های آمریکا، در قیمت‌گذاری‌ها نیز اثرگذار باشد.

در این میان ایران به‌عنوان بزرگ‌ترین دارنده ذخایر نفتی و گازی جهان، سهم مهمی در ایجاد این اتحاد دارد. از آنجا که دولت سیزدهم یکی از مهم‌ترین اولویت‌های خود را توسعه دیپلماسی انرژی اعلام کرده، برنامه کاری وزیر نفت نیز بر همین اساس است.

مبادلات رمز ارز ها به روش سوآپ اتمی بین زنجیره ای به زبان ساده

خبر " مبادلات رمز ارز ها به روش سوآپ اتمی بین زنجیره ای به زبان ساده از منبع کوین ایران " با موضوع CryptoNews-ارز دیجیتال در تاریخ ۱۳۹۷/۰۸/۱۶ منتشر شد.

مبادلات رمز ارز ها به روش سوآپ اتمی بین زنجیره ای به زبان ساده

سواپ اتمی یعنی توانایی مبادله ارز های دیجیتال از طریق شبکه های بلاک چین متفاوت بدون دخالت شخص ثالث. این موضوع از اوایل سال ۲۰۱۷ برای جامعه رمز ارز ها جذاب شد. سواپ اتمی کاملا با صرافی غیر متمرکز رمز ارز ها متفاوت است زیرا آنها یک پروتکل رمزنگاری جدید ارائه می دهند. سواپ اتمی …

سواپ اتمی یعنی توانایی مبادله ارز های دیجیتال از طریق شبکه های بلاک چین متفاوت بدون دخالت شخص ثالث. این موضوع از اوایل سال ۲۰۱۷ برای جامعه رمز ارز ها جذاب شد. سواپ اتمی کاملا با صرافی غیر متمرکز رمز ارز ها متفاوت است زیرا آنها یک پروتکل رمزنگاری جدید ارائه می دهند. سواپ اتمی به دو بخش یکپارچگی و امنیت صرافی رمز ارز ها، بدون ریسک سرقت پوشش می دهد.سواپ های اتمی یک حساب سپرده رمزنگاری شده می سازند که اگر تجارتی انجام نشود، پول کاربر بلافاصله بازپرداخت می شود؛ حتی اگر تجارت میان دو معامله گر قطع شود، وجه هر کدام بازگردانده می شود.بیشتر بخوانید: مشکلات شدید امنیتی در بسیاری از صرافی های رمز ارز مشهود استسوآپ اتمی بین زنجیره ای؛ پروتکل و Gatewayپلتفرم های متمرکز و اپلیکیشن های غیر متمرکز (DApps) نیازی به انجام سواپ اتمی ندارند. با این حال، پروتکل های خاصی هستند که به مبادله بین کاربران روی دو شبکه بلاک چین متفاوت به روشی امن نیاز دارند. یکی از این پروتکل های بلاک چین Waves است که سواپ اتمی بین بلاک چین های مختلف را در مقیاس بزرگ عملی ساخته است.سواپ اتمیاین پروتکل، سیستمی برای ارسال و دریافت توکن ها روی بلاک چین های مختلف ایجاد کرده است. بنابراین، وقتی Alice یک بیت کوین به Bob می فرستد و Bob در مقابل ۷۷ اتریوم پرداخت می کند، سیستم باید بتواند هر دو مبادله توکن را ذخیره کند.Beginner’s Guide to Cross-Chain Atomic Swapsدر مقام مقایسه، صرافی های بسیاری که کلید خصوصی برای کاربرانشان ایجاد می کنند و به آنها اجازه می دهند انواع مختلفی از رمز ارز ها را در یک کیف پول نگهداری کنند، مکانیزم متفاوتی دارند. در نهایت، کیف پول های جدید بر اساس نیاز کاربران ساخته می شوند و رمز عبور و سود کاربر در آن ثبت می شود. این یک سواپ اتمی صحیح نیست چراکه ارتباط بین زنجیره ای در آن وجود ندارد.بیشتر بخوانید: توقف تریدینگ صرافی Binance به دلیل تراکنش های غیر معمول SyscoinEthan Heilman، بنیانگذار Commonwealth Crypto و پژوهشگر متمرکز بر تحقیق و توسعه فناوری بلاک چین در دانشگاه بوستون در مصاحبه ای گفت:«در حالی که پروتکل های سوآپ بین زنجیره ای اتمی برای بلاک چین هایی شبیه بیت کوین سالهاست که شناخته شده است، برای عملیاتی کردن و در اختیار کاربران گذاشتن سوآپ اتمی کارهای بسیار کوچکی انجام شده. من هیچ نرم افزاری که در حال حاضر چنین امکانی را به کاربرانش بدهد، نمی شناسم.»سیستم های Gateway موجودسیستم های Gateway پلی برای تبادل توکن ها هستند. سیستم های Gateway موجود، تنها تبادل یک نوع توکن را ممکن می سازند. برای انتقال انواع دیگر توکن، سیستمِ Gateway دیگری باید ساخته شود. این مرحله اضافیست و gas را نیز هدر می دهد. سوآپ اتمی بجای سیستم های Gateway چندگانه از یک سیستم Gateway یا دروازه پرداخت یکتا استفاده می کند تا انواع توکن ها را جابجا کند.معمولا، Gateway ها مواردی را که تبادل توکن در صرافی های مختلف و با نظارت شخص ثالث یا مبتنی بر بلاک چین صرافی است را میسر می کنند.Beginner’s Guide to Cross-Chain Atomic Swapsتیم توسعه پلتفرم Waves شبکه ای ساخته است که می تواند سیستم های Gateway یا دروازه پرداخت را مدیریت کند تا فرایند تعهدی سوآپ اتمی با دیگر شبکه های بزرگ بلاک چین، همچون اتریوم، را تسهیل نماید.بیشتر بخوانید: روش های پامپ مصنوعی صرافی ها برای بالا نشان دادن حجم مبادلاتHeilman اظهار داشت در حالی که رویکرد پلتفرم Waves ارزشمند است، نگرانی های امنیتی ای وجود دارند که توسعه دهندگان باید با آنها روبرو شده و آنها را بهبود بخشند. وی همچنین تاکید کرد که پروتکل های سوآپ اتمی که توانایی پردازش معاملات دارایی های دیجیتال به ازای بیت کوین، لایت کوین و دیگر شبکه های بلاک چین عمومی را دارند به خوبی بررسی شده و امنیت بالایی داشتند.سوآپ بین زنجیره ای اتمی در عملپروژه بلاک چین مبتنی بر Waves، Primalbase، از سوآپ اتمی بین زنجیره ای برای ساده سازی پرداخت رمز ارز به فضا های book office استفاده کرده است. آنها یک Etherswap با یک gateway برای انتقال ERC20 و توکن های Waves ایجاد کردند. در این مورد، Etherswap سیستم gateway ای است که تراکنش ها را بدون نیاز به ساختن دو سیستم gateway مجزا برای دو بلاک چین، انجام می دهد.Etherswap، یک سیستم انتقال توکن بین بلاک چین اتریوم (قرارداد ERC20) و بلاک چین Waves است که تبادل بلادرنگ توکن های Primalbase (PBT) از توکن های Waves را با توکن ERC20 ممکن می سازد، و برعکس.بیشتر بخوانید: راه اندازی صرافی غیر متمرکز و مبتنی بر قرارداد هوشمند Dex.topبرای سادگی، کیف پول ها روی هر بلاک چین تولید می شوند. والت ERC20 اتریوم توکن های ERC20 را می پذیرد در حالی که والت Waves دارایی های بر پایه Waves را قبول می کند (توکن PBT).توکن های هر دو بلاک چین متمایز هستند اما، عرضه توکن توسط صادر کننده کنترل می شود. بنابراین PBT تبدیل به توکن gateway می شود که می تواند روی هر دو بلاک چین اتریوم و Waves جابجا گردد.حرکت توکن ها از مکانیسم زیر پیروی می کند:کاربر یک تراکنش برای ارسال توکن ها از آدرس والت اتریوم یا Waves می سازد. برای ارسال توکن ها به آدرس اتریوم کاربر باید توکن ها را در والت Waves خود داشته باشد و برعکس.برای ارسال توکن های Waves به اتریوم، کاربر توکن ها را به آدرس والت اتریوم مجزایی می فرستد و برعکس.پیشتر، برای تبادل توکنی از یک بلاک چین، مثلا بیت کوین در مقابل توکنِ یک بلاک چین دیگری مانند ether، باید به سمت صرافی یا خدمات ShapeShift می رفتیم. حال، تراکنش ها کاملا همتا به همتا (P2P) و بدون واسطه هستند. این روش، خیلی از روش DEXs که می تواند وجوه خراب را برای والت های آنلاین به منظور تریدینگ ارسال کند، امن تر استبیشتر بخوانید: صرافی بایننس (Binance) از بلاکچین خود، رونمایی کردصنعت چه نظری در این باره دارد؟Elena Goldberg، رئیس یک آزمایشگاه تحقیق توسعه در آمستردام، در مصاحبه ای گفت:«ما برای توسعه قابلیت ارسال توکن از Waves به اتریوم و برعکس آن مشارکت کردیم. این روش اجازه می دهد دارندگان توکن، توکن هایشان را در والت های متفاوتی که توسط اتریوم پشتیبانی می شود نیز ذخیره کنند. علاوه بر این، در ها به سمت مبادله توکن با ERC20 باز شده است.»Sasha Ivanov، بنیانگذار و مدیر عامل Waves تشریح کرد:«دروازه سوآپ اتمی یک راه عالی برای تبادل توکن هایتان میان اتریوم و بلاک چین Waves است. بنابراین اگر یک کاربر اتریوم هستید و یا به استفاده از اتریوم عادت دارید و نمی خواهید به بلاک چین های جدید نگاهی بیندازید، می توانید از توکن های Primalbase استفاده کنید.»نتیجه گیریسوآپ اتمی وعده می دهد که ریسک اعتباری و احتمال سرقت را کاملا حذف می کند. سیستم های Gateway آنچنان که بالاتر توضیح داده شد یک صرافی، بلاک چین یا پردازش گر پرداخت نیستند.ریسک اعتباری ریسکی است که از نکول یا قصور طرف قرارداد، یا در حالتی کلی تر از «اتفاقی اعتباری» به وجود می آید. ریسک اعتباری از این واقعیت ریشه می گیرد که طرف قرارداد، نتواند یا نخواهد تعهدات قرارداد را، به دلیل ورشکستگی یا هر مشکل دیگری، انجام دهد و آن را نقض کند.همانطور که Heilman گفت، سواپ اتمی برای مبادلات بدون ریسک اعتباری مفید تر است:«شما می توانید از سواپ اتمی بین زنجیره ای برای صرافی غیر متمرکز استفاده کنید. با این حال، من معتقدم این روش مناسب ترین گزینه برای فراهم کردن امکان ترید کاربران روی صرافی های متمرکز است و ریسک اعتباری این صرافی ها را در صورت هک شدن یا تعطیلی، حذف می کند. به این خاطر که صرافی های متمرکز از معاملات حجم بالا پشتیبانی می کنند، امکان معاملات سریع، با نقدینگی و قیمت دقیق را دارند. به همین دلیل، Commonwealth Crypto با صرافی های متمرکز همکاری می کند.»Etherswap، Commonwealth Crypto، Primalbase و Waves برخی از پیشگامان سواپ اتمی هستند و برای بهبود زیر ساخت های تکنولوژی جهت افزایش قابلیت استفاده و استفاده کاربران از آن در بازار رمز ارز ها تلاش می کنند.توجه!دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند، متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به Coiniran نمی باشد و نباید به آن نسبت داده شود.Source برچسب هاBitcoinCross-Chain Atomic Swapsآموزش سواپ اتمی بیت کوینسواپ اتمیسیستم های Gatewayصرافی غیرمتمرکز رمز ارز ها

سوآپ چیست

سوآپ در لغت به‌معنای معامله پایاپاى، معاوضه، عوض‌کردن، مبادله‌کردن و جانشین‌کردن آمده و در اصطلاح، توافقی بین دو طرف برای معاوضه جریان نقدی در آینده (با دو نوع پرداخت متفاوت) است.

سوآپ چیست

قرارداد سوآپ یا سواپ چیست؟

سوآپ (SWAP) چیست؟

سوآپ در لغت به‌معنای معامله پایاپاى، معاوضه، عوض‌کردن، مبادله‌کردن و جانشین‌کردن آمده و در اصطلاح، توافقی بین دو طرف برای معاوضه جریان نقدی در آینده (با دو نوع پرداخت متفاوت) است. اولین سواپ در سال ۱۹۸۱ میلادی بین شرکت IBM و بانک جهانی صورت گرفت. هرچند سابقه طراحی و ابداع سوآپ (swaps) نسبت به سایر مشتق‌های مالی کمتر است، اما اهمیت آن کم نیست. به عبارت دیگر، چنانچه اندازه بازار سوآپ را موردتوجه قرار دهیم، شاید بتوان آن را نسبت به سایر مشتق‌های مالی پراهمیت‌تر دانست. درواقع، سوآپ توافقی است بین دو طرف تا مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی آتی را با یکدیگر معاوضه کنند. در اکثر مواقع، یک‌طرف سواپ مبالغی را برحسب یک متغیر تصادفی نظیر نرخ بهره، نرخ ارز، بازده سهام و یا قیمت یک کالا پرداخت می‌نماید. این پرداخت‌ها به پرداخت‌های متغیر (va iable) یا شناور (floa i g) موسوم است. طرف دیگر سوآپ ممکن است مبالغی را به صورت ثابت و یا شناور بر پایه‌یک متغیر تصادفی دیگر پرداخت نماید. در حالی‌که در قراردادها و پیمان‌های آتی و نیز اختیار معامله از عبارت خریدار و فروشنده برای طرفین معامله استفاده می‌گردد، در مورد سوآپ چنین ادبیاتی چندان رایج نیست. در عوض، در سواپ یک‌طرف معامله به عنوان پرداخت‌کننده برحسب نرخ شناور (یا متغیر) و طرف دیگر به عنوان پرداخت‌کننده برحسب نرخ ثابت شناخته می‌شود. البته، در برخی از قراردادهای سوآپ، هر دو طرف معامله برحسب نرخ شناور به طرف مقابل پرداخت می‌نمایند.

ویژگی‌های قراردادهای سوآپ

معمولاً قراردادهای سوآپ شامل یک مجموعه از جریان‌های نقدی است. درواقع، سواپ حالت کلی‌تر پیمان‌های آتی است که در آن به‌جای یک پرداخت با مجموعه‌ای از پرداخت‌ها مواجه هستیم. بنابراین، می‌توان سوآپ را به عنوان مجموعه‌ای از پیمان‌های آتی در نظر گرفت. در هنگام انعقاد سوآپ هیچ پولی بین طرفین معامله ردوبدل نمی‌شود. بنابراین، ارزش سواپ در زمان شروع آن معادل صفر است. البته سوآپ‌های ارزی از این قاعده مستثنی هستند، در سوآپ‌های ارزی طرفین معامله در هنگام انعقاد سوآپ، مبلغ فرضی قرارداد ( o io al p i cipal) را برحسب ارزهای مختلف با یکدیگر رد و بدل می‌کنند. همانطور که پیشتر اشاره شد، در سوآپ طرفین معامله مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی را معاوضه می‌کنند، بنابراین ما با تاریخ‌های پرداخت یا تاریخ‌های تسویه (se leme da e) متعدد سر‌وکار داریم. به دوره زمانی بین دو تاریخ تسویه، دوره تسویه (se leme pe iod) می‌گویند. به استثنای سوآپ‌های ارزی، در دیگر انواع سوآپ، مبالغی که در تاریخ‌های تسویه بین طرفین سوآپ ردوبدل می‌شود برحسب ارز یکسان است. بنابراین، طبیعی است که طرفین سوآپ، خالص مبالغ پرداختی را ردوبدل نمایند. در مورد سوآپ ارزی، مبالغ پرداختی در تاریخ‌های تسویه برحسب ارزهای مختلف می‌باشد، درنتیجه هر یک از طرفین سوآپ به صورت مجزا مبالغی را برحسب ارز موردنظر پرداخت می‌نماید و تسویه خالص کاربردی ندارد. تسویه قراردادهای سوآپ معمولاً به صورت نقدی است، تحویل فیزیکی دارایی پایه در مورد قراردادهای سوآپ کمتر است. قراردادهای سوآپ همیشه دارای یک تاریخ خاتمه ( e mi a io da e) مشخص می‌باشد. در تاریخ خاتمه آخرین پرداخت توسط طرفین سوآپ صورت می‌گیرد. تاریخ خاتمه را می‌توان مشابه تاریخ انقضاء در سایر انواع قراردادهای مشتقه در نظر گرفت. قراردادهای سوآپ در بازار خارج از بورس و برحسب نیازهای خاص طرفین قرارداد معامله می‌شود. مشابه سایر قراردادهای مشتقه خارج بورسی، قراردادهای سوآپ نیز در معرض ریسک نکول قرار دارد. هر بار که یکی از طرفین سوآپ نسبت به انجام تعهد خود مبنی بر پرداخت مبلغی که بر عهده اوست به طرف مقابل قصور کند، این ریسک عینیت می‌یابد. درواقع می‌توان گفت، قراردادهایی همچون سوآپ در معرض ریسک اعتباری هستند.

خاتمه دادن به سوآپ

همان‌طور که قبلاً اشاره شد، سوآپ دارای یک تاریخ خاتمه یا تاریخ انقضای مشخص است. در برخی موارد ممکن است یکی از طرفین سوآپ تمایل داشته باشد تا زودتر از تاریخ انقضاء از سواآپ خارج شود. این امر مشابه آن است که شخص دارنده اوراق قرضه بخواهد قبل از سررسید اوراق، آن را بفروشد و یا اینکه دارنده اختیار معامله بورسی و یا قرارداد آتی بخواهد قبل از تاریخ انقضاء آن را بفروشد. خروج از سوآپ قبل از تاریخ انقضاء به شیوه‌های مختلف امکان‌پذیر است. قرارداد سواپ برحسب ارزش فعلی خالص جریان‌های نقدی آتی که طرفین باید در آینده ردوبدل کنند دارای ارزش بازاری معینی بوده که در طول عمر سوآپ قابل‌محاسبه است. به عنوان مثال، اگر ارزش بازاری سواپ برای یکی از طرفین معامله ۱۲۵ هزار دلار باشد، وی می‌تواند در صورت موافقت طرف مقابل با دریافت مبلغ مذکور از وی، به قرارداد خاتمه بخشد. این روش موجب می‌شود تا قرارداد سوآپ برای هر دو طرف پایان پذیرد. در هر صورت، خاتمه دادن به قرارداد سواپ به شیوه اخیر نیازمند جلب موافقت طرف مقابل قرارداد است. در هنگام عقد قرارداد سوآپ می‌توان چنین رویکردی را برای خاتمه زودتر از موعد سوآپ پیش‌بینی نمود. رویکرد دیگری که برای خاتمه زودتر از موعد قرارداد سوآپ رایج است، ورود به یک قرارداد سواپ جدید با موقعیت معکوس است. برای مثال، شرکتی را در نظر بگیرید که وارد یک قرارداد سوآپ شده و متعهد است درازای دریافت مبالغی برحسب نرخ لایبور، مبالغ ثابتی را بر پایه نرخ بهره ۵ درصد به طرف مقابل قرارداد پرداخت نماید. بهره ثابت پرداختی توسط شرکت در ۱۵ ژانویه هرسال انجام‌شده و مبالغ شناور در ۱۵ جولای دریافت می‌شود. در حال حاضر سه سال تا تاریخ انقضای قرارداد باقیمانده است و شرکت مورداشاره علاقه‌مند است که به قرارداد مذکور خاتمه بخشد.

برای این منظور وی می‌تواند وارد یک قرارداد سوآپ جدید با موقعیت معکوس شود. بدین ترتیب که طی یک قرارداد سو آپ سه‌ساله، بهره ثابت را دریافت و بهره شناور را پرداخت نماید. در قرارداد جدید، شرکت متعهد می‌شود به مدت سه سال و در تاریخ ۱۵ جولای هرسال نرخ بهره لایبور (نرخ لایبور (Lo do I e Ba k Offe ed Ra e=LIBOR) عبارت است از میانگین نرخ بهره بین‌بانکی که بانک‌ها در کوتاه‌مدت به یکدیگر وام می‌دهند). را به طرف مقابل پرداخت‌نموده و در عوض در ۱۵ ژانویه، نرخ بهره ثابت موردتوافق را دریافت کند. نرخ بهره ثابت در قرارداد سوآپ جدید مطابق شرایط روز بازار در تاریخ انعقاد سوآپ تعیین‌شده و ممکن است با نرخ ۵ درصد تعیین‌شده در قرارداد قبلی متفاوت باشد. در هر صورت، مبالغ دریافتی و پرداختی برحسب نرخ لایبور با یکدیگر خنثی‌شده و شرکت صرفاً باید مبالغ ثابت مشخصی را برحسب مابه‌التفاوت دو نرخ بهره ثابت تعیین‌شده در دو قرارداد دریافت یا پرداخت نماید. بنابراین، ریسک شرکت در برابر نوسانات نرخ بهره لایبور به طور کامل از بین می‌رود اما ریسک نکول طرف مقابل همچنان پابرجاست زیرا هر دو قرارداد سوآپ موردبحث کماکان به قوت خود باقی هستند. روش سوم خاتمه دادن به قرارداد سوآپ آن است که آن را به طرف سومی بفروشیم. حالتی را در نظرگیرید که یک شرکت دارای یک قرارداد سو آپ به ارزش ۷۵ هزار دلار است. این شرکت می‌تواند در صورت جلب نظر و موافقت طرف مقابل قرارداد، شخص ثالثی را پیدا نماید و تعهد خود را به قیمت ۷۵ هزار دلار به وی واگذار نماید. رویکرد اخیر، چندان رایج نیست. روش دیگری که برای خروج زودتر از موعد از قرارداد سوآپ وجود دارد استفاده از اختیار معامله بر روی سوآپ (swap io ) است. اختیار معامله بر روی سوآپ نوعی اختیار معامله است که دارایی پایه آن‌یک قرارداد سواپ است. دارنده اختیار معامله بر روی سواپ نسبت به ورود به سوآپ موضوع قرارداد مخیر است و می‌تواند از طریق این ابزار، اختیار ورود به یک قرارداد سوآپ معکوس را برای خود حفظ نماید.

انواع قراردادهای سوآپ

دارایی پایه سوآپ می‌تواند نرخ ارز، نرخ بهره، سهام، کالا و… باشد. در ادامه به معرفی اجمالی انواع مختلف قراردادهای سوآپ می‌پردازیم:

سوآپ نرخ بهره (i e es a e swap)

در سوآپ نرخ بهره، طرفین قرارداد مبالغ بهره را برحسب ارز مشابه معاوضه می‌نمایند. در این نوع از سوآپ مبلغ اسمی قرارداد برای دو طرف قرارداد یکسان بوده و تسویه به صورت خالص انجام می‌شود. در سوآپ نرخ بهره دو حالت ممکن است: در حالت اول، دو طرف قرارداد مبالغ بهره را برحسب بهره متغیر پرداخت می‌کنند. اما در حالت دوم، یکی از طرفین قرارداد برحسب بهره ثابت و دیگری برحسب بهره متغیر پرداخت می‌نماید. برخلاف سوآپ ارزی که پرداخت بهره ثابت برای دو طرفین قرارداد ممکن بود، در مورد سوآپ نرخ بهره چنین حالتی بی‌معنی خواهد بود زیرا با یکسان بودن ارز، این حالت منجر به مبادله جریان‌های نقدی کاملاً یکسان خواهد شد. ضمناً، در سوآپ نرخ بهره نیازی به مبادله مبلغ اسمی قرارداد در تاریخ انعقاد و اختتام سوآپ نیست، زیرا با ارز یکسان سروکار داریم. فرض کنید یک شرکت از بانکی وام گرفته است و نرخ آن براساس لایبور به علاوه درصد ثابتی است، ازآنجایی که نرخ لایبور متغیر است، شرکت برای پوشش ریسک خود، وارد قرارداد سواپ با بانک دیگری می‌گردد که در بازار سواپ فعال است و طبق آن قرارداد، مبالغ ثابتی را پرداخت و نرخ لایبور را دریافت می‌کند، در این مثال شرکت مذکور از یک‌سو با بانکی که وام گرفته طرف است و از سویی دیگر با بانکی که در بازار سواپ فعال است، ولی برآیند کلی این دو، این خواهد بود که نرخ لایبور را مستقیماً از یکی از بانک‌ها دریافت و به دیگری پرداخت می‌کند، درواقع ریسک تغییرات نرخ لایبور را پوشش داده و پرداخت‌هایش را در دو طرف به پرداخت‌های ثابت تبدیل می‌کند.

سوآپ سهام (equi y swaps)

در سوآپ سهام، طرفین قرارداد مبالغی را برحسب بازده سهام یا شاخص سهام معاوضه می‌نمایند. سواپ سهام به‌گونه‌ای طراحی‌شده که علاوه بر بازده حاصل از سود نقدی، بازده ناشی از منفعت سرمایه‌ای (capi al gai ) را نیز شامل می‌شود. سوآپ سهام معمولاً توسط مدیران پرتفوی مورد استفاده قرار می‌گیرد. قراردادی را در نظر بگیرید که درازای دریافت مبلغی ثابت، بازده شاخص sp500 پرداخت شود، منظور از بازده نیز تغییرات شاخص مذکور در بازه‌ی زمانی مشخص است، بدیهی است که هردو نرخ در مبلغ ثابت قرارداد ضرب شده و جریانات نقدی پرداختی و دریافتی را حاصل می‌کند.

سوآپ ارزی (cu e cy swaps)

در سوآپ ارزی، طرفین قرارداد مبالغ بهره را برحسب ارزهای مختلف ردوبدل می‌کنند. این روش به طرفین معامله کمک می‌کند تا در مقابل ریسک نوسانات نرخ ارز مقاوم‌تر بوده و آن را بهتر مدیریت کنند. در ۱۹۹۰، معمول‌ترین شکل سواپ، سواپ ارز ثابت- ثابت (fixed-fo -fixed) بود که به‌صورت سواپ Plai Va illa (رایج‌ترین نوع سوآپ) شناخته می‌شد. تحت این سوآپ ارز، گردش نقدینگی سواپ براساس گردش نقدینگی آتی دو ارز متفاوت است که شامل مبادله میان دو طرف معامله نرخ ثابت بهره در یک نرخ ارز در معاوضه با نرخ ثابت بهره در نرخ ارز دیگری است. درواقع، شرکت A متعهد به پرداخت نرخی ثابت براساس یک نوع ارز و شرکت B متعهد به پرداخت نرخی ثابت بر اساس ارزی دیگر است. یک‌شکل معمول دیگر از سواپ، سواپ ارزی ثابت-شناور (fixed-fo -flow) است. تحت این قرارداد،‌ یکی از جریان‌های پرداخت در نرخ ثابت‌ یک ارز قرارگرفته، در حالی‌که جریان پرداخت دیگر، براساس نرخ شناور ارز دیگر قرار می‌گیرد. درواقع، شرکت A متعهد به پرداخت نرخ ثابتی طبق یک نوع ارز و شرکت B متهد به پرداخت نرخی شناور بر اساس ارزی متفاوت است. یکی دیگر از انواع سواپ، سواپ ارز شناور-شناور (flow-fo -flow) است. در این حالت هر دو طرف جریان پرداختی براساس نرخ‌های شناور ارزهای مورد قرارداد است. درواقع، شرکت A متعهد به پرداخت نرخ شناوری براساس یک نوع ارز و شرکت B نیز متعهد به پرداخت نرخی شناور بر اساس ارزی دیگر است. یک نوع دیگر از سواپ ارز که بسیار شایع و معمول است، سواپ ارز غیرهمسان (C oss-Cu e cy Swap) است و آن توافقی است برای سواپ نرخ بهره ثابت در‌ یک ارز، با نرخ بهره متغیر در‌ یک ارز دیگر.

سوآپ نرخ بازده کل (To al Re u Swap o To al Ra e Of Re u Swap: TRORS)

شیوه دیگر انجام سواپ ، سواپ نرخ بازده کل می‌باشد که در آن، طرفین معامله، یک دارایی را بصورت دارایی پایه یا معیار انتخاب کرده و توافق می‌کنند که یکی از طرفین بهره متعلقه به آن دارایی پایه و هر نوع افزایش یا کاهش ارزش آن دارائی را صاحب شود و طرف مقابل نیز وجوه ثابت یا شناوری را از طرف مقابل دریافت کند که بطور معمول هیچ‌گونه ارتباطی با دریافتی‌های طرف اول ندارد. در حقیقت، این نوع سواپ ، به طرف دوم اجازه می‌دهد تا دارائی‌اش را در برابر نوسان‌های ارزش، پوشش دهد و طرف نخست نیز می‌تواند بدون اینکه دارائی را وارد ترازنامه‌اش بکشد، از عایدات اقتصادی آن بهره‌مند شود. بدین ترتیب، سواپ بازده کل، دو کارکرد اصلی دارد؛ یکی کاهش ریسک اعتباری دارایی پایه از راه انتقال بازده کل به خریداران سواپ و دیگری کاهش ریسک بازار دارایی پایه فروشنده سواپ از طریق جبران زیان کاهش ارزش دارائی پایه به‌وسیله خریدار سواپ . علاوه بر این، منافع متعددی هم در استفاده از این نوع سواپ به‌جای خرید دارایی پایه برای سرمایه‌گذار مترتب است؛ اول آنکه لازم نیست خریدار سواپ شخصاً درباره تأمین مالی خرید دارائی پایه اقدام کند؛ لیکن در عوض مبلغی را به فروشنده سواپ درازای دریافت بازده کل ناشی از دارائی پایه می‌پردازد. دوم آنکه خریدار سواپ می‌تواند از بهترین اقدام فروشنده سوآپ در تهیه دارائی پایه نفع ببرد، سوم آنکه خریدار سواپ در معرض همان میزان خطر اقتصادی ناشی از یک سبد متنوع از دارائی‌ها در یک معامله سواپ است که در معامله‌های بازار نقدی به دست می‌آید. به این وسیله سواپ بازده کل نسبت به بازار نقد، ابزار بسیار مؤثرتری خواهد بود. چهارم آنکه خریدار سواپ، در خرید یک دارائی هم‌زمان با ریسک اعتباری مثل اوراق قرضه شرکتی در بازار مواجه با مشکل است و از سوی دیگر در برابر دریافت بازده کل دارایی پایه در معرض دو ریسک اعتباری یا نکول فروشنده سواپ و ریسک تغییر نرخ سود قرار می‌گیرد.

سواپ نکول اعتباری (C edi Defaul Swap: CDS)

ازآنجا که مؤسسات مالی، در معرض ریسک عدم بازپرداخت اقساط وام‌های مشتریان خود قرار دارند، به منظور صیانت از دارائی خود و مصونیت از ریسک عدم پرداخت اقساط وام از سوی مشتریان، از مکانیزم سواپ نکول اعتباری استفاده می‌کنند. مطابق این ساز و کار حقوقی – مالی، مؤسسات مذکور طی یک قراردادی در جایگاه خریدار سواپ قرارگرفته و با فروشنده سواپ که معمولاً یک مؤسسه بیمه‌ای است توافق می‌کنند تا در سررسیدهای معینی، مبلغی مشخصی را به فروشنده پرداخت کنند و متقابلاً، فروشنده نیز متعهد می‌گردد که در صورت عدم پرداخت اقساط مشتریان به موسسه مالی، وی در راستای اجرای قرارداد نکول اعتباری در سقف تعهدی که به موجب این قرارداد پذیرفته، معادل آنچه که مشتری موسسه نپرداخته است، جبران کند. در این نوع سواپ، طرف خریدار، اجرتی را بصورت دوره‌ای به طرف فروشنده در برابر تعهد وی به پرداخت مبلغ مشخصی در آینده و در صورت بروز حادثه‌ای موردتوافق (مانند نکول)، پرداخت می‌کند. این قرارداد، مانند بیمه است که طی آن، صاحبان دارائی‌ها آن‌ها را درازای مبلغی بصورت دوره‌ای بیمه می‌کنند. تفاوت اصلی بین «سواپ نکول اعتباری» و «سواپ نرخ بازده کل» در این است که سوآپ نکول اعتباری از دارائی، در برابر بروز یک اتفاق خاص، محافظت می‌کند؛ در حالی‌که سواپ نرخ بازده کل از دارائی، در برابر کاهش ارزش احتمالی آینده آن حفاظت می‌کند. به عبارت دیگر، در حالی‌که اولی بصورت ابزار مشتقه اعتباری است، دومی هیچ‌گاه بصورت یک مشتقه اعتباری مطرح نمی‌باشد.

سوآپ کالا (commodi y swaps) و سایر انواع سوآپ

مشابه آنچه در مورد سواپ ارزی، سواپ نرخ بهره و سواپ سهام ملاحظه شد می‌توان بر روی کالاها و هر چیز دیگری با نتایج تصادفی که شرکت‌ها، نهادهای مالی و یا اشخاص با آن مواجه هستند، قرارداد سواپ تعریف نمود. سواپ کالا بسیار رایج است. برای مثال، شرکت‌های هواپیمایی برای خرید سوخت موردنیاز خود در آینده وارد قرارداد سو‌آپ می‌شوند. طی قرارداد مذکور آن‌ها مبالغ ثابتی را به طرف مقابل سواپ پرداخت کرده و در عوض، طرف مقابل هم مبالغی را بر مبنای قیمت سوخت به آن‌ها می‌پردازد. همچنین استفاده از سواپ برای تثبیت قیمت طلا، فلزات گران‌بها و یا گاز طبیعی نیز بسیار متداول است. هدف از این قراردادها تثبیت قیمت خرید یا فروش کالاهای مذکور است. مضافاً این‌که، می‌توان قراردادهای سواپ را برای کالاهای غیرقابل ذخیره‌سازی نظیر برق و با آب و هوا نیز استفاده کرد. در مورد سواپ آب و هوا، مبالغ پرداختی برحسب معیار خاصی از سنجش آب و هوا نظیر میزان بارش، دما و یا خسارت‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی پرداخت می‌شود. قراردادهای سوآپ یا معاوضه نفتی، از سنخ قراردادهای معاوضه کالاست. درواقع رایج‌ترین نوع قراردادهای معاوضه کالا، قرارداد سواپ نفتی است. ایران به لحاظ موقعیت استراتژیکی و دسترسی به آبراه‌های بین‌المللی و خطوط لوله بسیار گسترده نفتی، موقعیت ویژه‌ای برای سواپ نفت و فرآورده‌های نفتی کشورهای آسیای میانه دارد.

سوآپ چیست

سوآپ چیست

سوآپ چیست

سرفصل‌های این مقاله

سوآپ در لغت به‌معنای معامله پایاپاى، معاوضه، عوض‌کردن، مبادله‌کردن و جانشین‌کردن آمده و در اصطلاح، توافقی بین دو طرف برای معاوضه جریان نقدی در آینده (با دو نوع پرداخت متفاوت) است. اولین سواپ در سال ۱۹۸۱ میلادی بین شرکت IBM و بانک جهانی صورت گرفت. هرچند سابقه طراحی و ابداع سوآپ (swaps) نسبت به سایر مشتق‌های مالی کمتر است، اما اهمیت آن کم نیست. به عبارت دیگر، چنانچه اندازه بازار سوآپ را موردتوجه قرار دهیم، شاید بتوان آن را نسبت به سایر مشتق‌های مالی پراهمیت‌تر دانست. درواقع، سوآپ توافقی است بین دو طرف تا مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی آتی را با یکدیگر معاوضه کنند. در اکثر مواقع، یک‌طرف سواپ مبالغی را برحسب یک متغیر تصادفی نظیر نرخ بهره، نرخ ارز، بازده سهام و یا قیمت یک کالا پرداخت می‌نماید. این پرداخت‌ها به پرداخت‌های متغیر (variable) یا شناور (floating) موسوم است. طرف دیگر سوآپ ممکن است مبالغی را به صورت ثابت و یا شناور بر پایه‌یک متغیر تصادفی دیگر پرداخت نماید. در حالی‌که در قراردادها و پیمان‌های آتی و نیز اختیار معامله از عبارت خریدار و فروشنده برای طرفین معامله استفاده می‌گردد، در مورد سوآپ چنین ادبیاتی چندان رایج نیست. در عوض، در سواپ یک‌طرف معامله به عنوان پرداخت‌کننده برحسب نرخ شناور (یا متغیر) و طرف دیگر به عنوان پرداخت‌کننده برحسب نرخ ثابت شناخته می‌شود. البته، در برخی از قراردادهای سوآپ، هر دو طرف معامله برحسب نرخ شناور به طرف مقابل پرداخت می‌نمایند.

معمولاً قراردادهای سوآپ شامل یک مجموعه از جریان‌های نقدی است. درواقع، سواپ حالت کلی‌تر پیمان‌های آتی است که در آن به‌جای یک پرداخت با مجموعه‌ای از پرداخت‌ها مواجه هستیم. بنابراین، می‌توان سوآپ را به عنوان مجموعه‌ای از پیمان‌های آتی در نظر گرفت. در هنگام انعقاد سوآپ هیچ پولی بین طرفین معامله ردوبدل نمی‌شود. بنابراین، ارزش سواپ در زمان شروع آن معادل صفر است. البته سوآپ‌های ارزی از این قاعده مستثنی هستند، در سوآپ‌های ارزی طرفین معامله در هنگام انعقاد سوآپ، مبلغ فرضی قرارداد (notional principal) را برحسب ارزهای مختلف با یکدیگر رد و بدل می‌کنند. همانطور که پیشتر اشاره شد، در سوآپ طرفین معامله مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی را معاوضه می‌کنند، بنابراین ما با تاریخ‌های پرداخت یا تاریخ‌های تسویه (settlement date) متعدد سر‌وکار داریم. به دوره زمانی بین دو تاریخ تسویه، دوره تسویه (settlement period) می‌گویند. به استثنای سوآپ‌های ارزی، در دیگر انواع سوآپ، مبالغی که در تاریخ‌های تسویه بین طرفین سوآپ ردوبدل می‌شود برحسب ارز یکسان است. بنابراین، طبیعی است که طرفین سوآپ، خالص مبالغ پرداختی را ردوبدل نمایند. در مورد سوآپ ارزی، مبالغ پرداختی در تاریخ‌های تسویه برحسب ارزهای مختلف می‌باشد، درنتیجه هر یک از طرفین سوآپ به صورت مجزا مبالغی را برحسب ارز موردنظر پرداخت می‌نماید و تسویه خالص کاربردی ندارد. تسویه قراردادهای سوآپ معمولاً به صورت نقدی است، تحویل فیزیکی دارایی پایه در مورد قراردادهای سوآپ کمتر است. قراردادهای سوآپ همیشه دارای یک تاریخ خاتمه (termination date) مشخص می‌باشد. در تاریخ خاتمه آخرین پرداخت توسط طرفین سوآپ صورت می‌گیرد. تاریخ خاتمه را می‌توان مشابه تاریخ انقضاء در سایر انواع قراردادهای مشتقه در نظر گرفت. قراردادهای سوآپ در بازار خارج از بورس و برحسب نیازهای خاص طرفین قرارداد معامله می‌شود. مشابه سایر قراردادهای مشتقه خارج بورسی، قراردادهای سوآپ نیز در معرض ریسک نکول قرار دارد. هر بار که یکی از طرفین سوآپ نسبت به انجام تعهد خود مبنی بر پرداخت مبلغی که بر عهده اوست به طرف مقابل قصور کند، این ریسک عینیت می‌یابد. درواقع می‌توان گفت، قراردادهایی همچون سوآپ در معرض ریسک اعتباری هستند.


سوآپ چیست

همان‌طور که قبلاً اشاره شد، سوآپ دارای یک تاریخ خاتمه یا تاریخ انقضای مشخص است. در برخی موارد ممکن است یکی از طرفین سوآپ تمایل داشته باشد تا زودتر از تاریخ انقضاء از سواآپ خارج شود. این امر مشابه آن است که شخص دارنده اوراق قرضه بخواهد قبل از سررسید اوراق، آن را بفروشد و یا اینکه دارنده اختیار معامله بورسی و یا قرارداد آتی بخواهد قبل از تاریخ انقضاء آن را بفروشد. خروج از سوآپ قبل از تاریخ انقضاء به شیوه‌های مختلف امکان‌پذیر است. قرارداد سواپ برحسب ارزش فعلی خالص جریان‌های نقدی آتی که طرفین باید در آینده ردوبدل کنند دارای ارزش بازاری معینی بوده که در طول عمر سوآپ قابل‌محاسبه است. به منظور از ریسک اعتباری در سواپ چیست؟ عنوان مثال، اگر ارزش بازاری سواپ برای یکی از طرفین معامله ۱۲۵ هزار دلار باشد، وی می‌تواند در صورت موافقت طرف مقابل با دریافت مبلغ مذکور از وی، به قرارداد خاتمه بخشد. این روش موجب می‌شود تا قرارداد سوآپ برای هر دو طرف پایان پذیرد. در هر صورت، خاتمه دادن به قرارداد سواپ به شیوه اخیر نیازمند جلب موافقت طرف مقابل قرارداد است. در هنگام عقد قرارداد سوآپ می‌توان چنین رویکردی را برای خاتمه زودتر از موعد سوآپ پیش‌بینی نمود. رویکرد دیگری که برای خاتمه زودتر از موعد قرارداد سوآپ رایج است، ورود به یک قرارداد سواپ جدید با موقعیت معکوس است. برای مثال، شرکتی را در نظر بگیرید که وارد یک قرارداد سوآپ شده و متعهد است درازای دریافت مبالغی برحسب نرخ لایبور، مبالغ ثابتی را بر پایه نرخ بهره ۵ درصد به طرف مقابل قرارداد پرداخت نماید. بهره ثابت پرداختی توسط شرکت در ۱۵ ژانویه هرسال انجام‌شده و مبالغ شناور در ۱۵ جولای دریافت می‌شود. در حال حاضر سه سال تا تاریخ انقضای قرارداد باقیمانده است و شرکت مورداشاره علاقه‌مند است که به قرارداد مذکور خاتمه بخشد.

برای این منظور وی می‌تواند وارد یک قرارداد سوآپ جدید با موقعیت معکوس شود. بدین ترتیب که طی یک قرارداد سو آپ سه‌ساله، بهره ثابت را دریافت و بهره شناور را پرداخت نماید. در قرارداد جدید، شرکت متعهد می‌شود به مدت سه سال و در تاریخ ۱۵ جولای هرسال نرخ بهره لایبور (نرخ لایبور (London Inter Bank Offered Rate=LIBOR) عبارت است از میانگین نرخ بهره بین‌بانکی که بانک‌ها در کوتاه‌مدت به یکدیگر وام می‌دهند). را به طرف مقابل پرداخت‌نموده و در عوض در ۱۵ ژانویه، نرخ بهره ثابت موردتوافق را دریافت کند. نرخ بهره ثابت در قرارداد سوآپ جدید مطابق شرایط روز بازار در تاریخ انعقاد سوآپ تعیین‌شده و ممکن است با نرخ ۵ درصد تعیین‌شده در قرارداد قبلی متفاوت باشد. در هر صورت، مبالغ دریافتی و پرداختی برحسب نرخ لایبور با یکدیگر خنثی‌شده و شرکت صرفاً باید مبالغ ثابت مشخصی را برحسب مابه‌التفاوت دو نرخ بهره ثابت تعیین‌شده در دو قرارداد دریافت یا پرداخت نماید. بنابراین، ریسک شرکت در برابر نوسانات نرخ بهره لایبور به طور کامل از بین می‌رود اما ریسک نکول طرف مقابل همچنان پابرجاست زیرا هر دو قرارداد سوآپ موردبحث کماکان به قوت خود باقی هستند. روش سوم خاتمه دادن به قرارداد سوآپ آن است که آن را به طرف سومی بفروشیم. حالتی را در نظرگیرید که یک شرکت دارای یک قرارداد سو آپ به ارزش ۷۵ هزار دلار است. این شرکت می‌تواند در صورت جلب نظر و موافقت طرف مقابل قرارداد، شخص ثالثی را پیدا نماید و تعهد خود را به قیمت ۷۵ هزار دلار به وی واگذار نماید. رویکرد اخیر، چندان رایج نیست. روش دیگری که برای خروج زودتر از موعد از قرارداد منظور از ریسک اعتباری در سواپ چیست؟ سوآپ وجود دارد استفاده از اختیار معامله بر روی سوآپ (swaption) است. اختیار معامله بر روی سوآپ نوعی اختیار معامله است که دارایی پایه آن‌یک قرارداد سواپ است. دارنده اختیار معامله بر روی سواپ نسبت به ورود به سوآپ موضوع قرارداد مخیر است و می‌تواند از طریق این ابزار، اختیار ورود به یک قرارداد سوآپ معکوس را برای خود حفظ نماید.

دارایی پایه سوآپ می‌تواند نرخ ارز، نرخ بهره، سهام، کالا و… باشد. در ادامه به معرفی اجمالی انواع مختلف قراردادهای سوآپ می‌پردازیم:

در سوآپ نرخ بهره، طرفین قرارداد مبالغ بهره را برحسب ارز مشابه معاوضه می‌نمایند. در این نوع از سوآپ مبلغ اسمی قرارداد برای دو طرف قرارداد یکسان بوده و تسویه به صورت خالص انجام می‌شود. در سوآپ نرخ بهره دو حالت ممکن است: در حالت اول، دو طرف قرارداد مبالغ بهره را برحسب بهره متغیر پرداخت می‌کنند. اما در حالت دوم، یکی از طرفین قرارداد برحسب بهره ثابت و دیگری برحسب بهره متغیر پرداخت می‌نماید. برخلاف سوآپ ارزی که پرداخت بهره ثابت برای دو طرفین قرارداد ممکن بود، در مورد سوآپ نرخ بهره چنین حالتی بی‌معنی خواهد بود زیرا با یکسان بودن ارز، این حالت منجر به مبادله جریان‌های نقدی کاملاً یکسان خواهد شد. ضمناً، در سوآپ نرخ بهره نیازی به مبادله مبلغ اسمی قرارداد در تاریخ انعقاد و اختتام سوآپ نیست، زیرا با ارز یکسان سروکار داریم. فرض کنید یک شرکت از بانکی وام گرفته است و نرخ آن براساس لایبور به علاوه درصد ثابتی است، ازآنجایی که نرخ لایبور متغیر است، شرکت برای پوشش ریسک خود، وارد قرارداد سواپ با بانک دیگری می‌گردد که در بازار سواپ فعال است و طبق آن قرارداد، مبالغ ثابتی را پرداخت و نرخ لایبور را دریافت می‌کند، در این مثال شرکت مذکور از یک‌سو با بانکی که وام گرفته طرف است و از سویی دیگر با بانکی که در بازار سواپ فعال است، ولی برآیند کلی این دو، این خواهد بود که نرخ لایبور را مستقیماً از یکی از بانک‌ها دریافت و به دیگری پرداخت می‌کند، درواقع ریسک تغییرات نرخ لایبور را پوشش داده و پرداخت‌هایش را در دو طرف به پرداخت‌های ثابت تبدیل می‌کند.

در سوآپ سهام، طرفین قرارداد مبالغی را برحسب بازده سهام یا شاخص سهام منظور از ریسک اعتباری در سواپ چیست؟ معاوضه می‌نمایند. سواپ سهام به‌گونه‌ای طراحی‌شده که علاوه بر بازده حاصل از سود نقدی، بازده ناشی از منفعت سرمایه‌ای (capital gain) را نیز شامل می‌شود. سوآپ سهام معمولاً توسط مدیران پرتفوی مورد استفاده قرار می‌گیرد. قراردادی را در نظر بگیرید که درازای دریافت مبلغی ثابت، بازده شاخص s&p500 پرداخت شود، منظور از بازده نیز تغییرات شاخص مذکور در بازه‌ی زمانی مشخص است، بدیهی است که هردو نرخ در مبلغ ثابت قرارداد ضرب شده و جریانات نقدی پرداختی و دریافتی را حاصل می‌کند.

در سوآپ ارزی، طرفین قرارداد مبالغ بهره را برحسب ارزهای مختلف ردوبدل می‌کنند. این روش به طرفین معامله کمک می‌کند تا در مقابل ریسک نوسانات نرخ ارز مقاوم‌تر بوده و آن را بهتر مدیریت کنند. در ۱۹۹۰، معمول‌ترین شکل سواپ، سواپ ارز ثابت- ثابت (fixed-for-fixed) بود که به‌صورت سواپ Plain Vanilla (رایج‌ترین نوع سوآپ) شناخته می‌شد. تحت این سوآپ ارز، گردش نقدینگی سواپ براساس گردش نقدینگی آتی دو ارز متفاوت است که شامل مبادله میان دو طرف معامله نرخ ثابت بهره در یک نرخ ارز در معاوضه با نرخ ثابت بهره در نرخ ارز دیگری است. درواقع، شرکت A متعهد به پرداخت نرخی ثابت براساس یک نوع ارز و شرکت B متعهد به پرداخت نرخی ثابت بر اساس ارزی دیگر است. یک‌شکل معمول دیگر از سواپ، سواپ ارزی ثابت-شناور (fixed-for-flow) است. تحت این قرارداد،‌ یکی از جریان‌های پرداخت در نرخ ثابت‌ یک ارز قرارگرفته، در حالی‌که جریان پرداخت دیگر، براساس نرخ شناور ارز دیگر قرار می‌گیرد. درواقع، شرکت A متعهد به پرداخت نرخ ثابتی طبق یک نوع ارز و شرکت B متهد به پرداخت نرخی شناور بر اساس ارزی متفاوت است. یکی دیگر از انواع سواپ، سواپ ارز شناور-شناور (flow-for-flow) است. در این حالت هر دو طرف جریان پرداختی براساس نرخ‌های شناور ارزهای مورد قرارداد است. درواقع، شرکت A متعهد به پرداخت نرخ شناوری براساس یک نوع ارز و شرکت B نیز متعهد به پرداخت نرخی شناور بر اساس ارزی دیگر است. یک نوع دیگر از سواپ ارز که بسیار شایع و معمول است، سواپ ارز غیرهمسان (Cross-Currency Swap) است و آن توافقی است برای سواپ نرخ بهره ثابت در‌ یک ارز، با نرخ بهره متغیر در‌ یک ارز دیگر.

شیوه دیگر انجام سواپ ، سواپ نرخ بازده کل می‌باشد که در آن، طرفین معامله، یک دارایی را بصورت دارایی پایه یا معیار انتخاب کرده و توافق می‌کنند که یکی از طرفین بهره متعلقه به آن دارایی پایه و هر نوع افزایش یا کاهش ارزش آن دارائی را صاحب شود و طرف مقابل نیز وجوه ثابت یا شناوری را از طرف مقابل دریافت کند که بطور معمول هیچ‌گونه ارتباطی با دریافتی‌های طرف اول ندارد. در حقیقت، این نوع سواپ ، به طرف دوم اجازه می‌دهد تا دارائی‌اش را در برابر نوسان‌های ارزش، پوشش دهد و طرف نخست نیز می‌تواند بدون اینکه دارائی را وارد ترازنامه‌اش بکشد، از عایدات اقتصادی آن بهره‌مند شود. بدین ترتیب، سواپ بازده کل، دو کارکرد اصلی دارد؛ یکی کاهش ریسک اعتباری دارایی پایه از راه انتقال بازده کل به خریداران سواپ و دیگری کاهش ریسک بازار دارایی پایه فروشنده سواپ از طریق جبران زیان کاهش ارزش دارائی پایه به‌وسیله خریدار سواپ . علاوه بر این، منافع متعددی هم در استفاده از این نوع سواپ به‌جای خرید دارایی پایه برای سرمایه‌گذار مترتب است؛ اول آنکه لازم نیست خریدار سواپ شخصاً درباره تأمین مالی خرید دارائی پایه اقدام کند؛ لیکن در عوض مبلغی را به فروشنده سواپ درازای دریافت بازده کل ناشی از دارائی پایه می‌پردازد. دوم آنکه خریدار سواپ می‌تواند از بهترین اقدام فروشنده سوآپ در تهیه دارائی پایه نفع ببرد، سوم آنکه خریدار سواپ در معرض همان میزان خطر اقتصادی ناشی از یک سبد متنوع از دارائی‌ها در یک معامله سواپ است که در معامله‌های بازار نقدی به دست می‌آید. به این وسیله سواپ بازده کل نسبت به بازار نقد، ابزار بسیار مؤثرتری خواهد بود. چهارم آنکه خریدار سواپ، در خرید یک دارائی هم‌زمان با ریسک اعتباری مثل اوراق قرضه شرکتی در بازار مواجه با مشکل است و از سوی دیگر در برابر دریافت بازده کل دارایی پایه در معرض دو ریسک اعتباری یا نکول فروشنده سواپ و ریسک تغییر نرخ سود قرار می‌گیرد.

ازآنجا که مؤسسات مالی، در معرض ریسک عدم بازپرداخت اقساط وام‌های مشتریان خود قرار دارند، به منظور صیانت از دارائی خود و مصونیت از ریسک عدم پرداخت اقساط وام از سوی مشتریان، از مکانیزم سواپ نکول اعتباری استفاده می‌کنند. مطابق این ساز و کار حقوقی – مالی، مؤسسات مذکور طی یک قراردادی در جایگاه خریدار سواپ قرارگرفته و با فروشنده سواپ که معمولاً یک مؤسسه بیمه‌ای است توافق می‌کنند تا در سررسیدهای معینی، مبلغی مشخصی را به فروشنده پرداخت کنند و متقابلاً، فروشنده نیز متعهد می‌گردد که در صورت عدم پرداخت اقساط مشتریان به موسسه مالی، وی در راستای اجرای قرارداد نکول اعتباری در سقف تعهدی که به موجب این قرارداد پذیرفته، معادل آنچه که مشتری موسسه نپرداخته است، جبران کند. در این نوع سواپ، طرف خریدار، اجرتی را بصورت دوره‌ای به طرف فروشنده در برابر تعهد وی به پرداخت مبلغ مشخصی در آینده و در صورت بروز حادثه‌ای موردتوافق (مانند نکول)، پرداخت می‌کند. این قرارداد، مانند بیمه است که طی آن، صاحبان دارائی‌ها آن‌ها را درازای مبلغی بصورت دوره‌ای بیمه می‌کنند. تفاوت اصلی بین «سواپ نکول اعتباری» و «سواپ نرخ بازده کل» در این است که سوآپ نکول اعتباری از دارائی، در برابر بروز یک اتفاق خاص، محافظت می‌کند؛ در حالی‌که سواپ نرخ بازده کل از دارائی، در برابر کاهش ارزش احتمالی آینده آن حفاظت می‌کند. به عبارت دیگر، در حالی‌که اولی بصورت ابزار مشتقه اعتباری است، دومی هیچ‌گاه بصورت یک مشتقه اعتباری مطرح نمی‌باشد.

مشابه آنچه در مورد سواپ ارزی، سواپ نرخ بهره و سواپ سهام ملاحظه شد می‌توان بر روی کالاها و هر چیز دیگری با نتایج تصادفی که شرکت‌ها، نهادهای مالی و یا اشخاص با آن مواجه هستند، قرارداد سواپ تعریف نمود. سواپ کالا بسیار رایج است. برای مثال، شرکت‌های هواپیمایی برای خرید سوخت موردنیاز خود در آینده وارد قرارداد سو‌آپ می‌شوند. طی قرارداد مذکور آن‌ها مبالغ ثابتی را به طرف مقابل سواپ پرداخت کرده و در عوض، طرف مقابل هم مبالغی را بر مبنای قیمت سوخت به آن‌ها می‌پردازد. همچنین استفاده از سواپ برای تثبیت قیمت طلا، فلزات گران‌بها و یا گاز طبیعی نیز بسیار متداول است. هدف از این قراردادها تثبیت قیمت خرید یا فروش کالاهای مذکور است. مضافاً این‌که، می‌توان قراردادهای سواپ را برای کالاهای غیرقابل ذخیره‌سازی نظیر برق و با آب و هوا نیز استفاده کرد. در مورد سواپ آب و هوا، مبالغ پرداختی برحسب معیار خاصی از سنجش آب و هوا نظیر میزان بارش، دما و یا خسارت‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی پرداخت می‌شود. قراردادهای سوآپ یا معاوضه نفتی، از سنخ قراردادهای معاوضه کالاست. درواقع رایج‌ترین نوع قراردادهای معاوضه کالا، قرارداد سواپ نفتی است. ایران به لحاظ موقعیت استراتژیکی و دسترسی به آبراه‌های بین‌المللی و خطوط لوله بسیار گسترده نفتی، موقعیت ویژه‌ای برای سواپ نفت و فرآورده‌های نفتی کشورهای آسیای میانه دارد.

چطور با تخفیف کارمزد در صرافی های ارز دیجیتال ثبت نام کنیم؟

توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.